Guillaume Musso "Jutro"

Autor: Guillaume Musso
Tytuł: "Jutro" 

Tytuł oryginału: „Demain"  

Wydawca: Albatros
Data wydania: 13 sierpnia 2014
Liczba stron: 400
Ocena: 6/6

Guillaume'a Musso miałam okazję poznać dzięki powieści "Papierowa dziewczyna", którą dostałam w prezencie od mojej przyjaciółki. Książka ta była tak inna od wszystkich lektur, które czytałam do tej pory, że ten francuski pisarz, który z zawodu jest nauczycielem, od razu zaskarbił sobie moją przychylność. Jednak po przeczytaniu jego najnowszej powieści wydanej w Polsce przez Wydawnictwo Albatros pod tytułem „Jutro” - autor skradł moje serce na zawsze. Co tak bardzo mnie zachwyciło? Zacznę od fabuły.

Emma Lovenstein to trzydziestodwuletnia mieszkanka Nowego Jorku, która specjalizuje się w dziedzinie wiedzy o winie, dlatego też pracuje jako sommelierka w jednej z najlepszych restauracji na Manhattanie. Jednak życie prywatne Emmy dalekie jest od ideału. Problemy uczuciowe doprowadziły ją do depresji i konieczności przyjmowania medykamentów pomagających jej radzić sobie z rzeczywistością:

* „Żeby nawiedziły cię strachy, nie potrzeba ciemnego pokoju ani opuszczonego domu, mózg posiada wystarczająco zawiłe i ciemne korytarze”.

Z kolei Matthew Shapiro to wykładowca filozofii na Uniwersytecie Bostońskim. Za kilka dni minie pierwsza rocznica śmierci jego ukochanej żony Kate, która zginęła w strasznym wypadku samochodowych. Mężczyzna do dnia dzisiejszego nie potrafi uporać się z ogromną stratą. Jedyną osobą, która utrzymuje go przy życiu i nie pozwala ze sobą skończyć jest czteroipółletnia córeczka Emily. Dziewczynka straciła już matkę, więc Matt nie może doprowadzić do tego, aby dziecko zostało zupełnie samo na tym świecie.

Matthew i Emma nawiązują ze sobą kontakt mailowy po tym, kiedy mężczyzna na wyprzedaży garażowej nabywa używany laptop po okazyjnej cenie. Wiele wspólnych tematów i zainteresowań prowadzi do tego, że korespondencja tych dwojga szybko przeradza się w chęć osobistego spotkania. Ustalony zostaje dzień, godzina i mała włoska restauracja, którą prowadzą przyjaciele Matta z dzieciństwa. Każde z nich jedzie w umówione miejsce, jednak spotkanie nie dochodzi do skutku. Jak to możliwe? W pierwszej chwili oboje myślą, że to drugie zwyczajnie zakpiło sobie i nie przyszło na spotkanie. Jednak po wymianie kilku zdań okazuje się, że wydarzyła się rzecz nieprawdopodobna, której nie da się w żaden racjonalny sposób wyjaśnić, a mianowicie Emma żyje w roku 2010, Matthew natomiast w 2011!

W tym momencie powieść nabiera jeszcze większego tempa, każdy z naszych bohaterów próbuje na własną rękę dowiedzieć się czegoś więcej i rozwiązać tę niesamowitą łamigłówkę. Jednak żadne z nich nie jest w stanie przewidzieć tego, co odkryje i jakie tajemnice z przeszłości ujrzą światło dzienne.

Jak potoczą się losy Matta i Emmy? Czy uda im się spotkać i wyjaśnić zagadkę połączenia dwóch przestrzeni czasowych?

Guillaume Musso stworzył powieść intrygującą i wciągającą, która łączy w sobie cechy thrillera, sensacji, fantasy, komedii romantycznej i może jeszcze odrobinę melodramatu. Początkowe sceny od razu skojarzyły mi się z jednym z moich ulubionych filmów „Dom nad jeziorem”, w którym role główne zagrali: Sandra Bullock i Keanu Reeves. Przez chwilę bałam się, że będzie to historia bardzo podobna do tej, którą już znałam i obawiałam się rozczarowania. Jednak kolejne strony książki coraz bardziej utwierdzały mnie w przekonaniu, że Musso stanął na wysokości zadania i mistrzowsko utkał fabułę tej genialnej powieści. Mogę jedynie pogratulować autorowi pomysłu i wspaniałych wręcz umiejętności połączenia dwóch płaszczyzn czasowych. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze wartka akcja, tajemnice, wątek kryminalny, klimat grozy i elementy zaskoczenia, które pojawiały się na każdym kroku. Tej książki nie da się odłożyć na bok. Kiedy zacznie się ją czytać lawirując pomiędzy realizmem, a fikcją, między Nowym Jorkiem, a Bostonem, na pograniczu roku 2010 i 2011, ciśnienie i poziom emocji niebezpiecznie rosną. A styl pisania i stopniowanie napięcia dopełniają całości tej literatury na najwyższym poziomie.

I chociaż wątek uczuciowy nie odgrywa tutaj najważniejszej roli, to myślę, że po zakończeniu lektury większość z nas zada sobie pytanie ile jesteśmy w stanie zrobić, jak daleko możemy się posunąć w imię miłości?

Gorąco polecam! Ja nie mogę doczekać się momentu, kiedy zostanie przetłumaczona i pojawi się w Polsce kolejna powieść autora zatytułowana „Central Park”.

* cytat z książki