Agnieszka Lingas-Łoniewska "Łatwopalni"

Autor: Agnieszka Lingas-Łoniewska

Tytuł: "Łatwopalni"
Wydawca: Filia
Data wydania: 23 września 2013 
Liczba stron: 276 
Ocena: 5+/6

Agnieszkę Lingas-Łoniewską, znałam dotychczas tylko z recenzji, które czytałam na temat jej twórczości. Zachęcona pochlebnymi opiniami, doszłam do wniosku, że najwyższa pora poznać dorobek twórczy tej autorki. Początkowo miałam lekkie obawy czy książka, którą wybrałam nie okaże się ckliwym romansem, ale postanowiłam zaryzykować. Jaki jest efekt pierwszego spotkania? Zobaczcie sami.

Jarek Minc, to mężczyzna, który gdziekolwiek się pojawia, przyciąga uwagę kobiet. Przystojny, inteligentny, dobrze wykształcony, błyskotliwy… tylko ten smutek w jego zielonych oczach.

Monika Rudzka, to piękna, młoda kobieta, lubiana przez otoczenie, która mieszka wraz z matką w małym, turystycznym miasteczku na Dolnym Śląsku. Pracuje jako nauczycielka w miejscowej szkole podstawowej. Ale dlaczego ciągle jest sama?

Podążając za słowami piosenki Jana Pietrzaka:
„A gdy się zejdą, raz i drugi,
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością,
bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością?”.

Głównych bohaterów poznajemy w sytuacji, kiedy Jarek przejeżdżając przez miasteczko, poszukuje pokoju do wynajęcia, w którym będzie mógł zatrzymać się na czas wykonania zleconej mu pracy. A takim właśnie lokum dysponują Panie Rudzkie.

Od pierwszych chwil zarówno Jarek, jak i Monika czują, że przyciąga ich do siebie wręcz magiczna siła. I wydawać by się mogło, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby mogli być razem. Oboje są samotni i oboje rozpaczliwie potrzebują miłości i ciepła drugiego człowieka nawet, jeśli się do tego nie przyznają. Aby móc funkcjonować, ukrywają przed całym światem prawdziwe uczucia i emocje, chowając je pod przybraną maską.

Co wydarzyło się w życiu tych dwojga? Jakie demony z przeszłości podążają za nimi, że nie potrafią ułożyć sobie życia na nowo i nie dają sobie szansy na szczęście? Czy skorzystają z okazji, którą daje im los? A może jednak przeznaczenie upomni się o swoje i zadrwi z ich pragnień?

Zdarzyło Wam się kiedyś pragnąć kogoś lub czegoś do utraty tchu? A może przeżywając coś wyjątkowego baliście się poruszyć, a nawet oddychać, aby to nie zniknęło i trwało wiecznie?

Myślę, że każdy doświadczył w swoim życiu zarówno chwil szczęścia, jak i dramatów. Czasami czujemy się winni wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości, za które potępiamy siebie na każdym kroku, a których być może nie będzie nam już dane naprawić. Innym razem, to my możemy zostać porzuceni lub zranieni przez najbliższych, nasze serce i dusza rozpadają się wtedy na miliony kawałków i wydaje się wręcz nierealne, aby raz jeszcze zaufać drugiemu człowiekowi. Tacy jesteśmy, popełniamy błędy, wpadamy w rozpacz, jesteśmy zbyt dumni, uparci i spalamy się we własnym bólu i żalu. A najtrudniej w tym wszystkim jest wybaczyć samemu sobie i uwierzyć, że zasługujemy na drugą szansę.

Powieść Agnieszki Lingas-Łoniewskiej wzbudziła we mnie wiele emocji i uczuć. Historia przedstawiona w książce jest bardzo poruszająca, pełna cierpienia i wyrzutów sumienia, ale również pełna piękna i miłości. Na zmianę uśmiechałam się i płakałam. Autorka pokazuje nam, co tak naprawdę się liczy, co powinno być dla nas najważniejsze, o co warto walczyć do samego końca.  Bo czasami w codziennym biegu życia, niestety zdarza nam się o tym zapominać.